เวลาโอ๋ถามผู้เข้าอบรมว่าเวลาเรานึกถึงเพื่อนซักคน เรานึกถึงเค้าเป็นภาพ หรือ เป็นตัวหนังสือ? นับหัวได้เลยว่า 95%++ ตอบว่าเห็นเป็นภาพ ซึ่งตรงกับผลของงานวิจัยมากมายพบว่าสมองใช้ภาพในการประมวลผล
ทีนี้ถ้าอยากจะช่วยสมองน้อยๆของเราให้ทำงานสบายขึ้นหรืออยากให้คนฟังเข้าใจง่ายขึ้นจะทำอย่างไรดีหละคะ
ถ้าเราพูดอย่างเดียว คนฟังอาจจะตามทันบ้าง ไม่ทันบ้าง วันก่อนได้ฟังพระท่านเทศน์เรื่องปฏิจจสมุปบาท (เหตุและผลของทุกข์ 12 ประการ เพราะมี A จึงเกิด B เพราะเกิด B จึงเกิด C) ซึ่งเป็นเรื่องที่ค่อนข้างฟังยากและซับซ้อน ผลที่เกิดก็คือ แม่เจ้า โอ๋ฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ กรีดร้องในใจหนักมาก (ไม่เกี่ยวกับพระท่านเทศน์ไม่ดีนะคะ ท่านเทศน์ดี แต่ไม่มั่นใจว่าเพราะตัวโอ๋บุญไม่ถึง สมองมีน้อยเกินไป หรือเรื่องมันยากไป) ก็นึกในใจตลอดว่าถ้ามีภาพหรืออย่างน้อยมีเอกสารให้ดูไปด้วย น่าจะเข้าใจเพิ่มขึ้น
สิ่งที่ช่วยสมองน้อยๆของเราขึ้นมาอีกหน่อย ก็คือการเขียน การใช้ตัวหนังสือเข้ามาช่วยอธิบาย แต่ลองนึกถึงเอกสารยาวๆ ตัวหนังสือเยอะๆบนหน้า PowerPoint เวลาเราเล่าเรื่องไป จะมีคนจำนวนมากนั่งอ่านข้อมูลบน PowerPoint แล้วไม่ค่อยสนใจฟังสิ่งที่เราพูด ผลคือเราพูดฟรี คนฟังก็ได้ข้อมูลเฉพาะจากสิ่งที่เค้าอ่าน ไม่มีใครได้ประโยชน์เต็มที่ซักคนใช่ไหมคะ แถมคนไทยเราจำนวนมากไม่ชอบอ่านหนังสือเกิน 7-8 บรรทัดด้วยซ้ำ (ถ้าท่านอ่านถึงตรงนี้ ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณไม่ได้อยู่ในกลุ่มไม่อ่านหนังสือแล้ว ^^)
ดีขึ้นกว่านั้นอีกก็คือการใช้ภาพประกอบด้วย สมองจะได้ทำงานถนัดขึ้น และจะดีที่สุดหากเราทั้งเล่า มีภาพและตัวอักษรจำนวนไม่มากมาประกอบด้วย คนฟังจะเข้าใจสิ่งที่เราสื่อสารได้มากขึ้นมากๆแบบเห็นความแตกต่าง ไม่น่าเบื่อ คนแอบหาวน้อยลงอย่างชัดเจนเลยค่ะ
รู้อย่างนี้แล้ว อย่าลืมเติมภาพง่ายๆลงไปเวลาจะอธิบายเรื่องต่างๆให้คนอื่นฟังนะคะ เชื่อว่าจะช่วยให้คนฟังเข้าใจได้ง่ายขึ้นมากเลยค่ะ ^^
โอ๋ – ภาวินี เจือติระรักษ์
https://plus.google.com/111242482161221966616
Visual Thinking Thailand 